In de nieuwe verordening Jeugdhulp wordt nóg meer aandacht geschonken aan de eigen kracht van de jeugdige en de ouders, waardoor de toegang tot de jeugdhulp moeilijker wordt. Leefbaar Alkmaar is echter van mening dat wanneer ouders aan de bel trekken, ze al genoeg op eigen kracht geprobeerd hebben. De meesten proberen het liefste juist alles zelf te doen en op te lossen en wannéér ze dan bij jeugdhulp aankloppen, zijn zij wanhopig op zoek naar hulp van professionals.

Leefbaar Alkmaar is dan ook bang dat het verder ‘knijpen’ van de toegang naar jeugdhulp desastreus kan gaan uitpakken. Waar niet alleen de jeugdige de dupe van is, maar het hele gezin waarin het kind opgroeit en ook de omgeving waarin het kind leeft. Met uiteindelijk de kans dat zij als volwassenen nog meer hulp nodig gaan hebben en dit onder de streep uiteindelijk veel duurder uitpakt. Leefbaar Alkmaar ziet juist meer in investeren in de jeugd en de hulp die zij nodig hebben, opdat zij als volwassenen sterk en zelfstandig door het leven kunnen.

Leefbaar Alkmaar begrijpt dat bij het opstellen van de nadere regels meer concreet wordt ingegaan op situaties, voorwaarden en mogelijkheden of onmogelijkheden. Raadslid Mieke Biesheuvel had vragen: ,,Krijgt de raad inzage in de nadere regels? Kunnen wij als raad daar op sturen? Als voorzetje daarop zou ik graag willen weten waar de ‘eigen kracht’ wordt gemeten als de jeugdige hulp weigert, maar de ouders en de omgeving zien dat het echt de verkeerde kant op gaat met de jeugdige? Dat kan te maken hebben met overmatig drank- of drugsgebruik, beginnende criminaliteit of depressie, eetstoornissen of zelfverminking. Naar wiens ‘eigen kracht’ wordt dan gekeken en wanneer wordt er dan wel ingegrepen?”

In de Alkmaarse raadsvergadering van 18 april wordt het plaatsen van kleine boerderijmolens besproken. Leefbaar Alkmaar-commissielid John Hagens uit Stompetoren vindt de regels te strikt en betuttelend.

Sinds eind 2020 zijn kleine windturbines met een maximale ashoogte van 15 meter toegestaan in het landelijk gebied in de provincie Noord-Holland, zoals de Schermer. Deze kleine windturbines maken het mogelijk om te voorzien in de eigen energiebehoefte van boerderijen en dragen bij aan het realiseren van de gemeentelijke duurzaamheidsdoelstellingen. Bovendien kan het faciliteren van kleine windturbines een bijdrage leveren aan de doelstellingen voor duurzaamheid voor bedrijven. Kleine windturbines zijn bedoeld voor individueel gebruik en dragen weliswaar niet wezenlijk bij aan de opgave voor grootschalige energieopwekking. Maar zij hebben wel een belangrijk aandeel in een toekomstbestendig landelijk gebied. Tegelijkertijd is het ook nodig om de leefbaarheid, het natuurlandschap en de cultuurhistorische kwaliteit van de omgeving te behouden door zorgvuldig toe te zien op de inpassing en vormgeving van deze kleine windturbines.

John Hagens: ,,In het nieuwe beleidskader is echter sprake van disbalans en een te rigide inperking van de mogelijkheden van agrarische ondernemers om hun bedrijfsvoering te verduurzamen. Met name het feit dat in het beleidskader wordt uitgegaan van een minimale afstand van 1 kilometer afstand van de Schermer- en Beemsterringvaart- en dijk maakt dat veel agrarische ondernemers die een bedrijf hebben binnen een straal van 1 kilometer van de Schermer- en Beemsterringvaart- en dijk geen kleine windturbine kunnen aanvragen en realiseren.

Natuurlijk moeten we zorgvuldig omgaan met de ringvaarten en de dijken die de randen van de droogmakerij markeren en beeldbepalende lijnen in het landschap vormen. Door een veilige afstand van 200 meter te nemen voor het bewaken van deze markante en beeldbepalende lijnen zijn deze voldoende beschermd. Als gevolg hiervan komen echter wel een aanzienlijk groter aantal agrarische ondernemers in het gebied in aanmerking om met succes een eventuele aanvraag voor een kleine boerderijmolen op hun erf in te dienen.

Verder vinden wij het onjuist om de Starnmeerpolder tot een gebied te verklaren waar (uiterst) terughoudend zal worden omgegaan met aanvragen voor kleine windturbines. De Starnmeerpolder wordt doorkruist door het 150 KV Hoogspanningsnetwerk en er staan hoogspanningsmasten. Die hoogspanningsmasten zijn meer horizonvervuilend in het landschap in onze ogen dan wanneer daar een enkele of een paar agrariërs zouden besluiten tot het aanvragen en realiseren van een kleine windmolen in een ensemble op hun erf.

Tenslotte zien wij graag op basis van recente akoestische rapportages en recente publicaties de minimale afstand ten opzichte van een gevoelige gebruiksfunctie zoals een woning, deze minimale afstand verhoogd naar 120 meter in plaats van de 100 meter zoals die wordt voorgesteld.”

Foto: boerderijmolentje aan de Noordervaart

Leefbaar Alkmaar-raadslid Mieke Biesheuvel laat haar licht schijnen over de raadsdebatten over de opvang van asielzoekers in Alkmaar.

,,Begin januari werd er dan ‘eindelijk’ een klap gegeven op de plannen om het oude belastingkantoor aan de Robonsbosweg gedeeltelijk opnieuw open te stellen voor asielzoekers. Er is plek voor maximaal 150 mensen, de rest van de ruimte is voor andere doelgroepen bestemd. Tijdens deze raadsvergadering werd duidelijk dat de veelbesproken spreidingswet in de Eerste Kamer een meerderheid zou halen. De wet is per 1 februari ingegaan en gemeenten hebben tot november de tijd om hun plannen, via de provincie, in te dienen bij de staatssecretaris. Een schatting van het AD geeft aan dat er voor Alkmaar een taakstelling van ruim 600 asielzoekers zal zijn.

Twee weken later werd het onderwerp aan de agenda van de raadsvergadering toegevoegd, want verschillende partijen wilden weten van het college wat de plannen zijn nu die spreidingswet er definitief komt. Er zal plek gezocht moeten worden voor nog eens 450 asielzoekers, op één grote of meer waarschijnlijk meerdere kleinere locaties binnen de gemeente. Het antwoord van het college was echter verbijsterend: ze gaan niets doen en wachten af tot in december duidelijk is of er werkelijk dwangmaatregelen zullen komen. Zij willen eerst het traject aan de Robonsbosweg afmaken en zich daarná pas richten op de taakstelling van de spreidingswet. Aangezien de verwachting is (door de wethouder zelf gesteld in het Noordhollands Dagblad in oktober jl) dat het pand pas eind 2024 gereed is voor de komst van asielzoekers, zal het college op deze wijze nooit vóór november 2024 met concrete plannen voor de spreidingswet komen.

In het coalitieakkoord staat echter: ‘Mocht de spreidingswet in werking treden, dan wordt daar uitvoering aan gegeven. Voor Alkmaar betekent dit geen uitbreiding van de Robonsbosweg, maar elders in Alkmaarse wijken of dorpen.’ Het antwoord en de stellingname van het college staat dus haaks op het coalitieakkoord. Een motie om alvast te onderzoeken welke plekken geschikt zouden kunnen zijn voor opvang is weggestemd en een motie voor algemene participatie over alle inwoners van Alkmaar om te peilen hoe bepaalde wijken kijken tegen opvang in hun wijk en hun wensen en bedenkingen vooraf alvast in kaart te brengen haalde het ook niet.

Het college gaat niet pro-actief aan de slag met de spreidingswet en neemt hiermee niet de verantwoordelijkheid die zij zeggen te nemen in het coalitieakkoord. Het college kijkt weg, steekt de kop in het zand, in de hoop dat de spreidingswet daarmee ook verdwijnt. Maar zo werkt het niet. De wet is aangenomen en zal moeten worden uitgevoerd. De asielzoekers zullen er komen, met een bonus als het college van Alkmaar pro-actief plekken beschikbaar stelt, of met een boete als zij niets doet of te laat is.

Leefbaar Alkmaar hoopt, en verwacht, dat dit college alsnog tot inkeer komt en zich wel actief gaat inzetten om vóór november 2024 met een goed plan te komen om die ruim 450 asielzoekers te kunnen opvangen binnen de gemeente. Uit morele verplichting, uit humanitaire overwegingen, en om geen flater te slaan in de provincie en omliggende gemeenten. Al was het maar omdat Alkmaar er een financiële bonus mee kan binnenhalen die vrij te besteden is (bijvoorbeeld om zwembad de Hoornse Vaart te kunnen vernieuwen, waar alle Alkmaarders profijt van hebben).”

Het college stelde in de raadsvergadering van 18 december voor om de Wet Voorkeursrecht Gemeenten in te stellen aan de Oostrand van Alkmaar.

Lees meer

Leefbaar Alkmaar heeft in de gemeenteraadsvergadering van 23 november een motie ingediend, waarin wordt bepleit dat de rijrichting op de Nieuwlandersingel en de Baansingel niet wordt gewijzigd. Die motie haalde een ruime meerderheid in de raadsvergadering.

Lees meer