Opvang asielzoekers
Op 12 december sprak de raadscommissie over de opvang van asielzoekers in Alkmaar. In dat debat voerde namens Leefbaar Alkmaar raadslid Mieke Biesheuvel het woord. Hieronder haar bijdrage.
,,Het college heeft een nieuw plan voor de opvang van asielzoekers in het voormalige gebouw van de belastingen aan de Robonsbosweg gepresenteerd. Het plan van het huidige college is op punten verschillend met het plan van het vorige college dat we afgelopen winter zouden bespreken.
In het nieuwe plan komt huisvesting voor ontheemde Oekraïners niet meer voor. Waar zullen zij naartoe moeten wanneer de locatie het voormalige ING-gebouw aan de Wognumsebuurt voor hen zal sluiten? In het vorige plan was het de bedoeling om rechtstreeks het aanmeldcentrum in Ter Apel te kunnen verlichten door de locatie Robonsbosweg in te richten als centrale ontvangst locatie (COL). Hier zouden asielzoekers hun eerste screening krijgen en maximaal twee weken in Alkmaar verblijven om daarna door te stromen naar reguliere AZC’s elders in het land. In de periode van de COL zouden asielzoekers geen gebruik hoeven maken van Alkmaarse zorg- en onderwijsvoorzieningen omdat alles intern door het COA georganiseerd zou worden.
In het nieuwe plan echter wordt de Robonsbosweg weer een regulier AZC, zoals het ook was in de periode 2016-2018. Asielzoekers verblijven op deze locatie zolang hun procedure voor een verblijfsstatus in behandeling is. De ervaring uit de vorige periode is dat – door verschillende oorzaken – de procedureperiode van enkele maanden tot zelfs twee á drie jaar kon oplopen. Al die tijd hebben deze asielzoekers het recht om gebruik te maken van zorg. Tandartsen, huisartsen, specialistische zorg in het ziekenhuis en bij de GGZ. Maar die zorg staat al behoorlijk onder druk met te weinig personeel en hoge werkdruk; en zal het college met deze vorm van opvang nóg meer onder druk zetten.
Dit geldt natuurlijk ook voor het onderwijs. Kinderen moeten zo snel mogelijk naar een taalklas op het reguliere onderwijs, maar ook die taalklasjes staan al onder druk, onder meer door de komst van de Oekraïense kinderen. Het onderwijs heeft een behoorlijk probleem met een lerarentekort en de instroom van nog meer kinderen in de Alkmaarse scholen zal het probleem alleen maar vergroten.
Maar het grootste verschil zit ‘m in de plannen om het pand aan de Robonsbosweg te willen kopen. Daar zijn nogal wat kosten mee gemoeid. In het raadsvoorstel staat letterlijk: ‘Alkmaar draagt de financiële consequenties van de niet sluitende businesscase, waaronder de financiële consequenties van de aankoop, verbouwing en exploitatie’. Daar het pand zich in slechte staat bevindt zal dat een behoorlijke kostenpost worden!
We hebben niet zo lang geleden een miljoenenbezuiniging op jeugdzorg behandeld en het terugduwen van extra hulp voor Alkmaarders met een smalle beurs, maar nu willen we wel miljoenen investeren in de aankoop van een klomp stenen? Het is maar waar dit Alkmaarse college de prioriteiten legt.
Volgens de geldende tijdelijke bestemming wonen is wonen voor de beoogde doelgroepen voor zeven jaar mogelijk, maar volgens de plannen wil het college de asielzoekers maar tot 2030 huisvesten. In een krantenartikel van 30 oktober spreekt wethouder Schouten dat de eerste asielzoekers op z’n vroegst pas over een jaar kunnen komen. De kans is dus groot dat pas in 2025 asielzoekers op de Robonsbosweg zullen wonen. Daarmee is een AZC op deze locatie dus voor maximaal vijf jaar, en niet voor zeven jaar zoals het college ons graag doet geloven. Dan is er een verlenging van huisvesting voor drie jaar mogelijk voor de ‘Alkmaarse doelgroepen’, maar dus niet meer voor het COA om asielopvang te verlengen.
Kortom dit plan is vooral gericht en voornemens om huisvesting voor de eigen Alkmaarders te realiseren, en helemaal niet vanuit humanitair oogpunt iets te doen aan de opvang van asielzoekers. Deze conclusie heeft Leefbaar Alkmaar doen besluiten niet in te stemmen met de geformuleerde uitgangspunten en dus met dit raadsvoorstel.”